Της Ελένης Ηλιοπούλου
H καταδίκη δύο Γερμανίδων από Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης τον περασμένο Φεβρουάριο επειδή θέλησαν να μεταφέρουν επτά σκυλιά στο εξωτερικό για υιοθεσία αποδεικνύει για πολλοστή φορά τα πολλά προβλήματα που έχουν προκύψει σχετικά με αυτό το κρίσιμο ζήτημα σχετικά με την διαχείριση των αδέσποτων.
Θυμίζουμε ότι αυτή είναι η δεύτερη καταδίκη με την κατηγορία της παράνομης εμπορίας ζώων καθώς στην Αθήνα στις 24-1-2015 είχαμε την καταδίκη ενός νηπιαγωγού που μετέφερε πέντε σκυλιά στην Γερμανία τα οποία ήταν όλα υγιή, έφεραν διαβατήριο και είχαν μικροτσίπ με καταχωρημένα τα στοιχεία του.
Οι Γερμανίδες συνελήφθησαν στο πλαίσιο του αυτοφώρου στο Αεροδρόμιο «Μακεδονία» στις 19-2-2015 καταδικάστηκαν πρωτόδικα και άσκησαν έφεση. Οι κατηγορίες που περιλήφθηκαν στη δικογραφία αφορούν το παράνομο εμπόριο, την παράνομη μετακίνηση ζώων στο εξωτερικό και την παράβαση των κανόνων ευζωίας των σκυλιών.
Από το Α’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης επιβλήθηκε στην κάθε μια ποινή φυλάκισης ενός έτους (με τριετή αναστολή) και 5.000 ευρώ χρηματική ποινή ενώ τα επτά σκυλιά κατασχέθηκαν από τους αστυνομικούς στο Α.Τ. του Αεροδρομίου «Μακεδονία» και παραδόθηκαν στην Μ.Κ.Ο. KOFFA. Οι δύο Γερμανίδες είπαν στο δικαστήριο ότι τα ζώα ήταν αδέσποτα από την Θάσο και συνεργασία με φιλοζωικό σωματείο, που δραστηριοποιείται στο νησί, τα παρέλαβαν για να τα μεταφέρουν σε εκείνους οι οποίοι θα τα υιοθετούσαν στη Γερμανία.
Γιατί στέλνονται αδέσποτα ζώα από την Ελλάδα στο εξωτερικό;
Δεκάδες είναι τα σωματεία που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας και παλεύουν καθημερινά να σώσουν αδέσποτα τα οποία υποφέρουν σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου. Αναλαμβάνουν με δικά τους έξοδα τον εμβολιασμό, την στείρωση, την ηλεκτρονική σήμανση (τσιπ) και φυσικά την σίτιση και το πότισμα αυτών των πλασμάτων, που τόσο για την ύπαρξη τους, όσο και για όσα υφίστανται οι αρχές συνήθως αδιαφορούν επιδεικτικά επικαλούμενες τα τελευταία χρόνια και την οικονομική κρίση.
Τα φιλοζωικά σωματεία, οι σύλλογοι και οι Μ.Κ.Ο. για να σώσουν ό,τι σώζεται αναζητούν εκείνους που θέλουν – αντιλαμβανόμενοι την ευθύνη – να υιοθετήσουν κάποιο αδέσποτο. Όταν η υιοθεσία δεν είναι εφικτή στην Ελλάδα – και πολύ συχνά αποδεικνύεται ανέφικτη – τα στέλνουν στο εξωτερικό και κυρίως σε χώρες με ανεπτυγμένη την φιλοζωική κουλτούρα κυρίως σε Γερμανία, Δανία, Ολλανδία αλλά και αλλού.
Πολύ συχνά ξένοι που ήρθαν π.χ. ως τουρίστες στην Ελλάδα δείχνουν προθυμία να υιοθετήσουν όχι μόνο μη ρατσάτα υγιή σκυλιά ή γατιά αλλά και ανάπηρα ζώα που π.χ. οι Έλληνες οδηγοί σακάτεψαν και εγκατέλειψαν στους δρόμους χτυπώντας τα με οχήματα τους ή μεγαλόσωμα, που δεν χωράνε στα δικά μας σπίτια μας, ή ζώα τα οποία μόλις συνήλθαν από την λεϊσμανίαση, την ψώρα και οι δικοί μας τα θεωρούν άρρωστα και επικίνδυνα για την υγεία τους!
Δυστυχώς η ανύπαρκτη φιλοζωική κουλτούρα των Ελλήνων και η αδιαφορία των αρχών έχει οδηγήσει στο να ζουν μαρτυρικό βίο στους δρόμους περίπου 3.000.000 αδέσποτα, να εγκαταλείπονται διαρκώς νέα ζώα – και λόγω οικονομικής κρίσης – συμβάλλοντας στην αύξηση του ήδη τεράστιου πληθυσμού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι αυτού του όπου όχι μόνο να μην υιοθετούν αδέσποτα, αλλά κατά την πάγια τακτική τους, να εξοντώνουν με φόλες τα ήδη υπάρχοντα καθώς τα θεωρούν χειρότερα και από σκουπίδια.
Οι άνθρωποι που παλεύουν κυρίως εθελοντικά (γιατί ελάχιστοι σε συλλόγους, σωματεία, Μ.Κ.Ο. έχουν έμμισθη σχέση) έρχονται αντιμέτωποι με την εγκληματική δράση των συνανθρώπων τους που βασανίζουν ανυπεράσπιστα ζώα ακόμα και για πλάκα. Έρχονται αντιμέτωποι με την αδιαφορία των αστυνομικών αρχών (και αυτό συνέβαινε κατά κόρον ειδικά πριν την ψήφιση του νόμου 4039/2012), την αδιαφορία των Δήμων που δεν πραγματοποιούν στειρώσεις και ολοκληρωμένα προγράμματα περίθαλψης ως οφείλουν. Οι συνειδητοποιημένοι φιλόζωοι είτε ατομικά είτε συλλογικά – μέσω εθελοντικών ομάδων ή θεσμοθετημένων φορέων – τα τελευταία χρόνια έρχονται αντιμέτωποι και με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης αφού οι περισσότεροι αδυνατούν πια να καλύψουν το κόστος για το τάισμα και την κτηνιατρική φροντίδα των ζώων που φροντίζουν.
Γι’ αυτό – και θα το επαναλάβουμε – αντιμετωπίζουν ως λύση τις υιοθεσίες αδέσποτων ζώων στο εξωτερικό. Μάλιστα οι κάτοικοι π.χ. της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Δανίας επειδή γνωρίζουν πόσο υποφέρουν στα αδέσποτα στα Βαλκάνια και στις χώρες της Μεσογείου (κυρίως λόγω της συμπεριφοράς των ανθρώπων προς αυτά και όχι λόγω ανέχειας) προτιμούν να υιοθετήσουν σκύλο ή γάτα από εκεί για να σώσουν ένα πλάσμα που υποφέρει.
Φυσικά Μ.Κ.Ο. από χώρες του εξωτερικού συχνά ανταποκρίνονται στις εκκλήσεις και στέλνουν κτηνιάτρους για να κάνουν δωρεάν στειρώσεις αδέσποτων – κάτι που έχει φέρει σε σύγκρουση τους φιλοζωικούς φορείς στην Ελλάδα με τον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο – ενώ στέλνουν και τροφές και φάρμακα για να βοηθήσουν νόμιμα ή παράνομα καταφύγια και χώρους προσωρινής (ή όχι και τόσο προσωρινής) διαμονής αδέσποτων.
Το πρόβλημα, οι γραφικοί και οι φήμες
Μια ευτυχώς μικρή μερίδα φιλοζωικών σωματείων πίσω από τις υιοθεσίες ζώων από την Ελλάδα στο εξωτερικό βλέπει μπίζνες, κέρδη εκατομμυρίων και εκείνους που πλουτίζουν και τρώνε με χρυσά κουτάλια. Όλοι εκείνοι που με βεβαιότητα μιλάνε για παράνομο άκρως επικερδές εμπόριο δεν παρουσιάζουν στοιχεία που να τεκμηριώνουν αυτές τις καταγγελίες. Μάλιστα δεν καταθέτουν στοιχεία στις εισαγγελικές αρχές, δεν τα δίνουν ούτε στα Μ.Μ.Ε., δεν αποδεικνύουν ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι πλουτίζουν στις πλάτες των φιλόζωων που με αγνές προθέσεις βοηθούν αδέσποτα.
Αυτά τα φιλοζωικά σωματεία ξεπερνούν τα όρια της γραφικότητας – και το κάνουν συχνά – όταν διοχετεύουν φήμες σε κίτρινα Μ.Μ.Ε. – γιατί στοιχεία δεν έχουν – που κάνουν λόγο για ζώα από την Ελλάδα τα οποία καταλήγουν σε πορνεία, σε οίκους ανοχής για κτηνοβάτες, γίνονται λουκάνικα από την βιομηχανία κρέατος ή και πειραματόζωα αν και είναι πασίγνωστο και θεσμοθετημένο ότι εντός Ε.Ε. δεν επιτρέπεται τα σκυλιά και τα γατιά (πόσο μάλλον τα αδέσποτα που έχουν άγνωστο ιατρικό ιστορικό άρα θα προκύψουν και αμφίβολα στοιχεία άχρηστα για τους ερευνητές) να χρησιμοποιούνται έτσι.
Έτσι οι φήμες για εκείνους που θησαυρίζουν εμπορευόμενοι ζώα γίνονται κατηγορίες εξαιτίας του εξαιρετικά προβληματικού νομικού πλαισίου και της άγνοιας της νομοθεσίας και από τις αρχές, και έτσι τους δύο πρώτους μήνες του 2015 η Αστυνομία προχώρησε σε επτά συλλήψεις στα αεροδρόμια της Αθήνας, του Ηρακλείου και της Θεσσαλονίκης.
Μέχρι τώρα σε αυτές τις ίδιες υποθέσεις, που ως βασική κατηγορία έχουν το παράνομο εμπόριο, υπάρχουν δύο καταδικαστικές αποφάσεις, τρεις αθωωτικές και οι υπόλοιπες εκκρεμούν αφού δόθηκε αναβολή στις υποθέσεις αυτές.
Το γεγονός ότι για τις ίδιες κατηγορίες τα δικαστήρια βγάζουν διαφορετικές αποφάσεις είναι και παράνομο και προβληματικό όμως αποδεικνύει πως και οι αστυνομικοί και οι εισαγγελείς και οι δικαστές επί του θέματος έχουν περιορισμένη γνώση σχετικά με τα όσα ορίζει η νομοθεσία και καθείς ερμηνεύει το νόμο ανάλογα με τον βαθμό της άγνοιας του.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι στις 11 Απριλίου 2015 εκπρόσωπος της Μ.Κ.Ο. KOFFA μηνύθηκε από δύο Γερμανούς για συκοφαντική δυσφήμιση και ψευδή καταμήνυση καθώς στην καταγγελία την οποία κατέθεσε εναντίον τους την ίδια μέρα ανέφερε ότι στέλνουν ζώα στο εξωτερικό για πειραματόζωα.
Οι εμπλεκόμενοι (οι δύο Γερμανοί και η Ελληνίδα) συνελήφθησαν και πήγαν στο πλαίσιο του αυτοφώρου στον αρμόδια εισαγγελέα Θεσσαλονίκης – καθώς αλληλοκαταγγέλθηκαν – για να απολογηθούν.
Εκείνος τους είπε ότι όλοι θα πρέπει να κρατηθούν στο κρατητήριο για να εκδικαστούν τα δύο αυτόφωρα στις 14 Απριλίου – καθώς μεσολαβούσαν οι αργίες του Πάσχα – ή θα ορίσει να εκδικαστούν οι υποθέσεις σε τακτική δικάσιμο όπως και έγινε.
Έτσι όλοι οι εμπλεκόμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι και τα κουτάβια – που αρχικά είχαν κατασχεθεί από την Αστυνομία στο «Μακεδονία» – επεστράφησαν στους Γερμανούς συνοδούς τους και η υπόθεση θα κριθεί όταν εκδικαστεί.
Ο νόμος και η ερμηνεία του
Ένα ακόμα πρόβλημα που αφορά την αποστολή αδέσποτων για υιοθεσία στο εξωτερικό σχετίζεται με το γεγονός οι αρμόδιες Κτηνιατρικές Υπηρεσίες των Περιφερειών δεν δίνουν – συχνά σκόπιμα ή επειδή δεν θεωρούν ότι είναι απαραίτητο άρα και υποχρέωση τους – στους ενδιαφερόμενους τα υγειονομικά πιστοποιητικά τα οποία εξασφαλίζουν την ιχνηλασιμότητα των ζώων.
Αυτό το υγειονομικό πιστοποιητικό – που πρέπει υποχρεωτικά να δίνεται στις εμπορικές μετακινήσεις (έτσι χαρακτηρίζονται από την Ε.Ε. και οι υιοθεσίες ζώων χωρίς χρηματικό τίμημα) – καταχωρείται στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που λέγεται TRACES (Trade Control and Expert System) και έτσι το τσιπ που φέρει το ζώο «δείχνει» σε ποιον ανήκει και από πού εστάλη.
Γι’ αυτό και οι τρεις φιλοζωικές ομοσπονδίες (Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία, Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής – Σαρωνικού) έχουν ζητήσει από το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Ενέργειας (Υ.Π.Α.Π.ΕΝ.) καθώς και από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να εκδώσει γνωμοδότηση αλλά να λάβει υπ’ όψιν του την δική τους ερμηνεία στο νόμο που κατέθεσαν στις 27-3-2015.
Σε αυτό το έγγραφο μάλιστα εξηγούν – με νομικά επιχειρήματα – ότι δεν μπορεί να μην εφαρμόζεται το ευρωπαϊκό κεκτημένο της ελεύθερης μετακίνησης, ζητούν να γίνει αντιληπτή η διασταλτική ερμηνεία του νόμου (ώστε να καλύπτει συλλόγους εντός και εκτός Ελλάδας για να συνεργάζονται για τις υιοθεσίες όταν οι Δήμοι δεν εφαρμόζουν προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων) αλλά και να γίνει αντιληπτό ότι οι υιοθεσίες είναι σωτηρία για τα ζώα που ζουν στους δρόμους και αυτός είναι ο σκοπός λειτουργίας των νόμιμων φιλοζωικών σωματείων.
Μάλιστα το Υ.Π.Α.Π.ΕΝ. σε απάντηση του στις 23-4-2015 προς τον βουλευτή Γιώργο Αμυρά, που είχε κατέθεσε ερώτηση σχετικά με το θέμα, επισημαίνει ότι το Νομοπαρασκευαστικό Τμήμα του επεξεργάζεται σχέδιο Υπουργικής Απόφασης για να υπάρξει διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση σήμανσης και καταγραφής ζώων συντροφιάς και των ιδιοκτητών τους και εξηγεί ότι για να λυθούν προβλήματα που προκύπτουν με τα TRACES έχει κατατεθεί σχετικό ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και αναμένεται η σχετική απάντηση.
Το τι απαγορεύει και τι επιτρέπει η ελληνική νομοθεσία είναι κάπως περίπλοκο να αναλυθεί ώστε να γίνει κατανοητό από τον μη ειδικό, όμως εμείς εδώ θα κάνουμε μια συνοπτική παρουσίαση του προσπαθώντας να αναδείξουμε το πρόβλημα ελπίζοντας ότι θα βρεθεί και η λύση.
Ταξίδι στο εξωτερικό με το (πρώην αδέσποτο) κατοικίδιο μας
Η μετακίνηση ενός ιδιόκτητου ζώου (που ζούσε αδέσποτο στους δρόμους και δεν αγοράστηκε από κατάστημα ή νόμιμο εκτροφέα) στο εξωτερικό δεν απαγορεύεται από την ελληνική νομοθεσία αρκεί αυτό να συνοδεύεται από το διαβατήριο του (που λειτουργεί και ως βιβλιάριο υγείας), να έχει ηλεκτρονική σήμανση (τσιπ) και το μεταφέρει εκτός Ελλάδας ο ιδιοκτήτης του.
Όμως όλοι εμείς που μαζέψαμε ένα αδέσποτο από τον δρόμο, το φροντίσαμε, το μεγαλώσαμε, του βάλαμε τσιπ, το στειρώσαμε, του κάναμε εμβόλια και ζει μαζί μας για χρόνια είμαστε ουσιαστικά – σύμφωνα με τον νομοθέτη – παράνομοι και μπορεί αν κάποιος θελήσει να μας ταλαιπωρήσει π.χ. στο αεροδρόμιο μπορεί και να μας καταγγείλει αντί να μας επιβραβεύσει που το σώσαμε!
Και είμαστε παράνομοι γιατί δεν πήγαμε ποτέ στον Δήμο, όπου το εντοπίσαμε, ώστε να συνάψουμε μαζί του συμβόλαιο υιοθεσίας, για να μας παραχωρήσει δηλαδή την κυριότητα του αδέσποτου ζώου. Αυτό συμβαίνει γιατί η νομοθεσία ορίζει ότι όλα τα αδέσποτα ανήκουν στους Δήμους. Το άρθρο 46 του νόμου 4235/2014 συγκεκριμένα αναφέρει: «τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς των οποίων την εποπτεία έχει ο εκάστοτε Δήμος εντός των διοικητικών του ορίων ως προσωρινός κάτοχος αυτών, δίδονται για υιοθεσία από τον αρμόδιο Δήμο είτε σε ιδιώτες είτε σε Φιλοζωικά σωματεία».
Για κατοικίδια που έχουν ιδιοκτήτη και αποστέλλονται στο εξωτερικό
Ο ιδιοκτήτης ενός κατοικίδιου που θέλει να το δώσει για υιοθεσία στο εξωτερικό απαιτείται να έχει για το ζώο του διαβατήριο, μικροτσίπ (με τα στοιχεία τα δικά του και του νέου κηδεμόνα). Το ζώο ταξιδεύει συνοδευόμενο και ο σύνοδός πρέπει να φέρει εξουσιοδότηση από το νέο ιδιοκτήτη. Υπάρχει περίπτωση το κατοικίδιο να σταλεί και ασυνόδευτο (υπηρεσία cargo) αλλά εκεί απαιτείται η έκδοση υγειονομικού πιστοποιητικού (TRACES).
Το πιστοποιητικό αυτό όπως έχουμε αναφέρει – και αξίζει να επαναλάβουμε – εξασφαλίζει την ιχνηλασιμότητα καθώς το μικροτσίπ καταχωρείται την ηλεκτρονική βάση δεδομένων που υπάρχει γι’ αυτό τον σκοπό στην Ε.Ε. για τις εμπορικές μετακινήσεις ζώων. Αυτό το έγγραφο εκδίδεται από τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες των Περιφερειών οι οποίες σε πολλές περιοχές αρνούνται να το εκδώσουν!
Για τα αδέσποτα που αποστέλλονται στο εξωτερικό
Οι περισσότεροι Δήμοι στη χώρα μας αν και είναι υποχρεωμένοι δεν εφαρμόζουν προγράμματα διαχείρισης (στείρωσης, περίθαλψης, σίτισης και ηλεκτρονικής σήμανσης) για τα κατοικίδια που ζουν κυρίως εξαθλιωμένα στους δρόμους.
Και εκεί ξεκινάει το τεράστιο πρόβλημα καθώς τα φιλοζωικά σωματεία χωρίς κρατική χρηματοδότηση (καθώς ελάχιστα έχουν συνάψει σύμβαση με τους Δήμους) δίνουν την δική τους μάχη υπερασπιζόμενα τα ζώα.
Με το έργο τους όμως συμβάλουν ουσιαστικά στην μείωση του πληθυσμού των αδέσποτων, στην ορθή διαχείριση τους και στην άμβλυνση ενός κοινωνικού προβλήματος με κυριολεκτικά τεράστιες διαστάσεις. Άλλωστε καθημερινά εμείς εδώ στο www.zoosos.gr δημοσιεύουμε ρεπορτάζ με όλα όσα υφίστανται τα αδέσποτα παρουσιάζοντας φωτογραφίες και στοιχεία που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Οι αδιάφοροι Δήμοι λοιπόν είτε δεν συνεργάζονται σε σωματεία, συλλόγους, Μ.Κ.Ο. αδιαφορώντας για το πρόβλημα ή δεν συνάπτουν συμβόλαια υιοθεσίας ώστε να παραχωρήσουν την κυριότητα των αδέσποτων στα σωματεία, που στο μεταξύ έχουν επωμιστεί όλο το κόστος (στειρώσεις, περιθάλψεις, εμβολιασμούς) και θέλουν γι’ αυτά τα πλάσματα να βρουν οικογένειες που θα τα υιοθετήσουν, ώστε να τα γλυτώσουν από τους κινδύνους.
Έτσι τα σωματεία παίρνουν το ρίσκο (και αναλαμβάνουν με δικά τους έξοδα) και τις υιοθεσίες των αδέσποτων είτε εντός είτε και εκτός Ελλάδας. Και όταν τα ζώα στέλνονται σε συνεργασία με συλλόγους του εξωτερικού εκτός συνόρων, προκύπτουν τα προβλήματα και οι αντιδικίες με εκείνους που ισχυρίζονται ότι τα αδέσποτα που βγαίνουν εκτός επικράτειας γίνονται «προϊόντα» παράνομου εμπορίου και καταλήγουν στους εκμεταλλευτές τους που τα χρησιμοποιούν για πειράματα, τα κάνουν τροφή ή τα έχουν για την σεξουαλική εκτόνωση των κτηνοβατών.
Τι πρέπει να γίνει;
Αρχικά όσοι έχουν αδιάσειστα στοιχεία σχετικά με αυτούς που παρανόμως στην Ελλάδα εμπορεύονται (και τελικά πλουτίζουν) πουλώντας ζώα στο εξωτερικό θα πρέπει να τα καταθέσουν στις αρχές. Μπορούν όμως να τα δώσουν προς δημοσιοποίηση και σε Μ.Μ.Ε. με αποδεδειγμένο κύρος, που δεν ερμηνεύουν τα γεγονότα επιφανειακά όπως πολλές κιτρινοφυλλάδες και ανυπόληπτα σάιτ, τα οποία σπέρνουν μίσος και κατάρες στο διαδίκτυο και δεν κάνουν τίποτε άλλο πέραν αυτού καθώς λειτουργούν ως χώροι διαδικτυακής εκτόνωσης. Άλλωστε η φράση του Ιάκωβου Μάγερ «Η Δημοσίευσις είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης» συνοψίζει πολύ ουσιαστικά τα όσα υποστηρίζουμε.
Αν ο νομοθέτης εν προκειμένω το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, που αναμένεται να γνωμοδοτήσει επί του θέματος, στερήσει τη δυνατότητα από τα φιλοζωικά σωματεία της Ελλάδας να συνεργάζονται με αυτά του εξωτερικού για την σωτηρία των αδέσποτων τότε ουσιαστικά θα καταργεί και έναν από τους σοβαρούς λόγους ύπαρξης και λειτουργίας τους. Επίσης θα καταργεί και το κοινοτικό κεκτημένο της ελεύθερης μετακίνησης.
Τα φιλοζωικά σωματεία – όπως επισημαίνουν οι τρεις ομοσπονδίες που απευθύνθηκαν στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους – «θα πρέπει ερμηνευτικά να γίνει αποδεκτό ότι όχι απλά δικαιούνται αλλά και υποχρεούνται να προβαίνουν στις αναγκαίες ενέργειες με σκοπό την διάσωση και ευζωία των ζώων προς εξυπηρέτηση των σκοπών του νόμου αφού ο νομοθέτης επιδιώκει – γι’ αυτό και θεσμοθετεί νόμους – προστασίας των αδέσποτων ζώων.
Μέσω της υιοθεσίας εντός ή εκτός Ελλάδας – αφού μόνο έτσι εξασφαλίζεται η ευζωία τους – η δημόσια υγεία, η αισθητική, και πραγματώνεται η ουσία της φιλοζωίας αφού πλην της αγάπης και φροντίδας του ανθρώπου προς το ζώο συντροφιάς εκείνο ανταποδίδει σε πολλαπλάσιο βαθμό την αγάπη και αφοσίωση στον άνθρωπο και αναθέτει την ουσιαστική διαχείριση υιοθεσίας των ζώων συντροφιάς στα νόμιμα φιλοζωικά σωματεία προφανώς αναγνωρίζοντας τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και την έλλειψη σχετικών υποδομών των ΔΗΜΩΝ και των εμπλεκομένων υπηρεσιών».
Κλείνοντας θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι είναι απαραίτητο να γίνεται συστηματικός έλεγχος για την κατάσταση των κατοικίδιων που υιοθετούνται είτε εντός Ελλάδας είτε εκτός (π.χ. με δημοσίευση φωτογραφιών σε μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων των Δήμων) ώστε να διαπιστώνεται από τους ενδιαφερόμενους η ευζωία ενός σκύλου ή μιας γάτας από εκείνους οι οποίοι θέλησαν να κάνουν το ζώο μέλος της οικογένειας τους είτε ζουν στην Θεσσαλονίκη, στα Γιάννενα, στο Βερολίνο, στο Μόναχο ή στην Κοπεγχάγη.
Το διαδίκτυο προσφέρει αυτή τη δυνατότητα και ένα τέτοιο εργαλείο μπορεί λειτουργήσει αποτελεσματικά σε συνδυασμό με το TRACES ώστε να πείθονται και οι πλέον δύσπιστοι για το που πάνε τα αδέσποτα.
Πηγή: Υιοθεσίες αδέσποτων στο εξωτερικό: Αιτία αντιδικίας μεταξύ φιλοζωικών σωματείων
