Πολλές είναι οι φιλοζωικές δράσεις που δραστηριοποιούνται στην Κρήτη, οι οποίες στελεχώνονται από εθελοντές και μόνο, την ώρα που η συμβολή του Δήμου είναι υπαρκτή αλλά όχι αρκετή. Ο στόχος των φιλοζωικών ομάδων είναι διττός, σαφώς η φροντίδα των αδέσποτων και δεσποζόντων ζώων αλλά και η ευαισθητοποίηση των πολιτών με ενημερωτικές δράσεις.

Ταυτόχρονα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι πολλά, καθώς δεν διαθέτουν την πλήρη υποστήριξη των σχετικών φορέων την στιγμή που ο αριθμός των ευάλωτων ζώων είναι τεράστιος. Ωστόσο, η φιλοζωική συνείδηση στο νησί της Κρήτης σίγουρα δεν αγγίζει την τελειότητα, καθώς ακόμα σημειώνονται περιστατικά κακοποίησης ειδικά μετά την πανδημία του covid, όπως αναφέρει και ο Ταμίας Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου, Γιώργος Πιπεράκης. Βέβαιά είναι σημαντικό να αναφερθεί πως ο κόσμος πλέον αντιδρά και καταγγέλλει τις εγκληματικές πράξεις καθώς σπάνε την σιωπή, διαμορφώνοντας έτσι μια ομάδα αλληλεγγύης μεταξύ πολιτών και εθελοντών.

Φιλοζωικές Ομάδες στην Κρήτη

Σε όλη την Κρήτη υπάρχουν φιλοζωικές ομάδες που προσπαθούν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, όπως το σωματείο “Σείριος” και ο οργανισμός “Ζωφόρος”, χωρίς να έχουν σύνορα, καθώς κάθε χρόνο διανύουν τεράστια βήματα προς την εξάπλωση τους, με πολύτιμες δράσεις και συνεργασίες. Παράλληλα, υπάρχουν και φιλοζωικές δράσεις που μπορεί να περιορίζονται κατά κύριο λόγο στον εκάστοτε Δήμο τους αλλά η προσφορά τους σαφώς να είναι εξίσου σημαντική. Παράλληλα, τα οργανωμένα σωματεία του νησιού κυρίως αναλαμβάνουν και φιλοξενούν περιπτώσεις κατοικίδιων και μικρότερων ζώων, όπως σκυλιά και γάτες, με τα σκυλιά να υπερτερούν με μικρό ποσοστό διαφοράς. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως δεν προσφέρουν την βοήθεια τους σε ιπποειδή και άλλα ζώα, καθώς η προσπάθεια είναι πάντα συνολική και οργανωμένη.

Οι φιλοζωικές ομάδες της Κρήτης απαρτίζονται από εθελοντές, καθώς προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα, το οποίο να προβλέπει την οικονομική υποστήριξη των φιλοζωικών δομών. Από τη άλλη πλευρά της ζυγαριάς βέβαια υπάρχουν και οι δήμοι που δηλώνουν ότι θέλουν να εξαλείψουν τα αδέσποτα αλλά δεν μπορούν λόγω έλλειψης χρηματοδοτήσεων, την ώρα που το αρμόδιο υπουργείο έχει εξασφαλίσει 15 εκατομμύρια ευρώ για να τα αξιοποιήσουν οι δήμοι, όμως ανταποκρίθηκαν λιγότεροι από το ένα πέμπτο αυτών και απορρόφησαν μόλις 888 χιλιάδες ευρώ, όπως αναφέρει και η Πρόεδρος “Σείριου”, Έλλη Κοκάλη, στη “Νέα Κρήτη” και το neakriti.gr.. Βέβαια το νησί της Κρήτης έχει την τύχη να φιλοξενεί πολύ αξιόλογες εθελοντικές δράσεις με ανθρώπους που έχουν πηγαία αγάπη για τα ζώα, καθώς μεριμνούν όχι μόνο για τα ευάλωτα τετράποδα αλλά και για την ενημέρωση των πολιτών, με απώτερο σκοπό την ευαισθητοποίηση τους.

Δράσεις

Μια από αυτές τις οργανωμένες ομάδες είναι ο “Ζωφόρος”, ο οποίος κινητοποιείται τόσο σε πρακτικά ζητήματα, όπως εμβολιασμούς και στειρώσεις όσο και σε ενημερωτικές επισκέψεις. Προς την ίδια οργανωμένη κατεύθυνση δραστηριοποιείται και η ομάδα “Σείριος”, για τον οποίο μιλάει η Πρόεδρος της Δράσης Έλλη Κοκάλη. Πιο συγκεκριμένα η φιλοζωική ομάδα “Σείριος” συμπληρώνει 10 χρόνια δράσης στο Ηράκλειο και την Κρήτη ευρύτερα, συμβάλλοντας στη διάσωση, περίθαλψη και υιοθεσία εκατοντάδων αδέσποτων, ενώ ταυτόχρονα η κ. Κοκάλη αναφέρει τις σημαντικές δράσεις της Ομάδας: «Η δραστηριότητα του σωματείου μας έχει τόσο πρωτοβάθμιο χαρακτήρα, ο οποίος αφορά την άμεση παροχή βοήθειας σε ζώα όσο και την δραστηριότητα στον τομέα της προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων, σε δράσεις εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης καθώς είμαστε εταίρος του προγράμματος “Ευ Ζώων” που αναπτύσσεται από το τμήμα προσχολικής αγωγής του Πανεπιστημίου Κρήτης».

Έτσι λοιπόν, γίνεται να φανερό πως οι κινητοποιήσεις των φιλοζωικών δεν περιορίζονται μόνο γύρω στην προστασία των ζώων αλλά και την εκπαίδευση των εθελοντών μέσα από προγράμματα αλλά και την διαπαιδαγώγηση των υπόλοιπων πολιτών, καθώς και εκείνοι είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Γι’ αυτό λοιπόν η κ. Χουστουλάκη Μαρία, Γραμματέως της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας και Πρόεδρος της Οργάνωσης, περιγράφει στην “Νέα Κρήτη” τις δράσεις του σωματείου “Ζωφόρος”, ο οποίος διοργανώνει δράσεις ενημέρωσης σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συνοδευμένοι από εκπαιδευμένους σκύλους με τις αντιδράσεις των μαθητών και των καθηγητών να είναι παραπάνω από θερμές, καθώς συναισθήματα ενθουσιασμού και χαράς γεμίζουν τις σχολικές αίθουσες.

Συμπληρωματικά, η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία διοργανώνει συνέχεια προγράμματα εκπαίδευσης, παραδίδοντας στο τέλος σε όλους τους συμμετέχοντες βεβαιωμένα πιστοποιητικά παρακολούθησης, καθώς σε ένα από τα τελευταία σεμινάρια 500 εκπαιδευτικοί ολοκλήρωσαν με επιτυχία τα προβλεπόμενα μαθήματα πρώτων αναγκών σε ζώα. Ωστόσο, η κ. Χουστουλάκη επιβεβαιώνει την θετική εικόνα καθώς δηλώνει τα εξής: «Οι δράσεις είναι αποτελεσματικές, καθώς η προσέλευση του κόσμου είναι παραπάνω από ικανοποιητική, δείχνοντας έτσι το ενδιαφέρον τους και την ευαισθητοποίηση τους απέναντι στα ζώα. Ωστόσο, τα νούμερα αποδεικνύουν την γενικότερη βελτίωση στην εικόνα της φιλοζωίας στην Κρήτη, καθώς κατά προσέγγιση η ανοδική πορεία κυμαίνεται στο 40% για την απόλυτη διόρθωση.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν αρχίσει να καταγγέλλουν περιστατικά κακοποίησης αποφεύγοντας πια την συγκάλυψη του εγκλήματός με την σιωπή τους και παράλληλα παρουσιάζεται η γενικότερη αντίδραση της κοινωνίας απέναντι σε τέτοιες απάνθρωπες πράξεις. Βέβαια, για να πραγματοποιηθούν όλες οι παραπάνω δράσεις, ο «Ζωφόρος» είχε σαν σύμμαχους το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Ιδρύματα του Εξωτερικού, το Υπουργείο Υγείας αλλά και όλους τους Δήμους. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως έχει σχηματιστεί μια ομπρέλα συνεργασίας, καθώς όπως τονίζει και η Χουστουλάκη Μαρία στην “Νέα Κρήτη”, «η συνεργασία είναι σημαντική, ο σχηματισμός μιας ομάδας με οργανωμένες κινητοποιήσεις και συλλογική σκέψη αντιμετωπίζει όλες τις δυσκολίες».

Σαφώς, όλα τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν χωρίς την «πολύτιμή» συμβολή των εθελοντών. Ακριβώς για αυτήν την δύσκολη αλλά ανεκτίμητη προσπάθεια μιλάει στη “Νέα Κρήτη”, η Πρόεδρος του σωματείου, κ. Κοκάλη: «οι εθελοντές μας είναι καθημερινά στο δρόμο για να φροντίσουν και να περιθάλψουν αδέσποτα όπως γίνεται συστηματικά στη βιομηχανική περιοχή του Ηρακλείου όπου έχει δοθεί μια πραγματική μάχη για να μειωθεί ο αριθμός των αδέσποτων, να στειρωθούν όλα τα ζώα για να σταματήσει η αναπαραγωγή τους καθώς η κατάσταση ήταν εκρηκτική με εκατοντάδες ζώα παρατημένα άρρωστα και νηστικά», ενώ συνεχίζει αναφέροντας την προσωπική της εμπειρία ως εθελόντρια αλλά και την βελτιωμένη εικόνα που επικρατεί, καθώς μοιράζεται στην “Νέα Κρήτη” τα εξής:

«Από το 2015 που άρχισα να βοηθώ στο έργο των προηγούμενων εθελοντές που προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν έξω τροφή και περιοδικά κάποιες μέρες της εβδομάδας, έχουμε φτάσει σήμερα σε ένα καλό επίπεδο μείωσης του πληθυσμού, με την αποδοχή τους από μερίδα επιχειρήσεων και εργαζομένων που συμβάλουν στη σίτιση και στην προστασία από τις καιρικές συνθήκες για κάποια από αυτά, ενώ ταυτόχρονα εξαλείψαμε και την πρακτική να τα βρέχουν με πετρέλαιο πιστεύοντας ότι έτσι σκοτώνουν ψύλλους και τσιμπούρια. Για τα υπόλοιπα υπάρχει καθημερινή φροντίδα που αφορά ένα μεγάλο αριθμό ζώων».

Βέβαια είναι σημαντικό να αναφερθεί πως οι εθελοντές του σωματείου “Σείριου”, συμμετέχουν και στην ομάδα διαχείρισης κρίσεων, πλαισιώνοντας ακόμα περισσότερο τις οργανωμένης δράσης, καθώς ενισχύεται και έμπρακτά η συνολικής προσπάθεια τους. Πιο συγκεκριμένα, η ομάδα διαχείρισης κρίσεων έχει να κάνει με τη διάσωση ζώων σε φυσικές καταστροφές και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Μια πρωτοβουλία που υποστηρίχθηκε από την τότε αντιδήμαρχο Εθελοντισμού, την κ. Συγγελάκη και βασίζεται στην αυτοοργάνωση των εθελοντών. Ωστόσο η συνεισφορά του δήμου περιορίζεται στην παροχή 4 παγίδων για γάτες, μιας για σκυλιά, 8 συνολικά μποξ – κρέιτ για σκύλους και γάτες. Βέβαια η συγκεκριμένη προσφορά δεν κρίνεται αρκετή καθώς αν υποθετικά χρειαστεί να εκκενωθεί το κυνοτροφείο είτε ένα μεγάλο καταφύγιο, χρειάζονται 80 μποξ. Επομένως, μάλλον η δράση των εθελοντών στο σύνολο της εξαρτάται από την προσωπική πρωτοβουλία, του κάθε σωματείου και όχι τόσο από την συμβολή των Δήμων.

«Αγκάθι» οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι φιλοξενούν ζώα

Στην συνέχεια, η “Φιλοζωική Δράση”, αναφέρει πως τα έσοδα του σωματείου προέρχονται από τις εισφορές των εθελοντών και από τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται υπό την διεύθυνσή του σωματείου. Βέβαια, οι πόροι δεν είναι αρκετοί για την συντήρηση και την ενίσχυσή των φιλοζωικών δομών και ενδεχομένως αυτό να ισχύει καθολικά για όλες τις δράσεις, όπως επιβεβαιώνει και το σωματείο “Σείριος”, λέγοντας τα εξής: «Υπάρχουν εθελοντές και φιλόζωοι πολίτες που πασχίζουν με πόνο ψυχής να σώσουν όσα μπορούν από την πείνα, τις αρρώστιες, την κακοποίηση και τους τραυματισμούς των ζώων, την ώρα που λυγίζουν από τη οικονομική αδυναμία, αφού οι πολίτες ολοένα και λιγότερο μπορούν να συμβάλουν στην περίθαλψη χιλιάδων ζώων σε κατάσταση ανάγκης αφού κάθε σοβαρό περιστατικό κοστίζει εκατοντάδες ευρώ ακόμη και χιλιάδες.

Κόστος στο οποίο αδυνατούν να ανταποκριθούν», ενώ ταυτόχρονα αναφέρεται πως η οικονομική κάλυψη για αναγκαία χειρουργεία πραγματοποιείται από τους πολίτες και τους εθελοντές, την ίδια στιγμή που ο Δήμος καλύπτει ως συμμετοχή για το χειρουργείο έως 180€.

“Όταν μιλάμε για ένα σκυλί όμως με ένα σπασμένο πόδι το χειρουργείο κοστίζει από 400€ μέχρι 1.000 και παραπάνω αν χρειάζεται νοσηλεία. Έτσι λοιπόν η γενικότερη εικόνα αποκαλύπτει πως η συμβολή του Δήμου σίγουρα υπάρχει αλλά σε καμία περίπτωση δεν κρίνεται αρκετή”, όπως δηλώνει και κ. Χουστουλάκη εκ μέρος του “Ζωφόρος”, καθώς αναφέρει πως “οι εθελοντές έχουν “αιμορραγήσει” αφού οι συμβάσεις που γίνονται είναι πολύ επιφανειακές, όπως για παράδειγμα στον Δήμο Μαλεβιζίου και Χερσονήσου κτηνιάτρους βρίσκονται πάντα στον αέρα με τους εθελοντές να γίνονται “χίλια κομμάτια””.

Ταυτόχρονα συμπληρώνει λέγοντας πως στον Δήμο επικρατεί μια γενικότερη αδράνεια, καθώς υπάρχουν λύσεις αλλά δεν αξιοποιούνται, πιο συγκεκριμένα υπερτονίζει: «Κτηνίατροι από το εξωτερικό έχουν προσφερθεί να κάνουν δωρεάν στειρώσεις σε αδέσποτα ζώα απλώς το μόνο τους αίτημα ήταν να βρεθεί ένας χώρος για να μπορέσει να στεγαστεί η συγκεκριμένη δράση, ενώ έχει περάσει ένας μήνας και ο Δήμος ακόμα δεν έχει αναφερθεί».

Στη συνέχεια γίνεται λόγος στο ποσό σημαντικό είναι να αξιοποιηθούν σωστά τα κεφάλαια που μπορεί να διαθέτει ο Δήμος για την δραστηριοποίηση του, ενώ λέει τα εξής: «Με τα προγράμματα χρηματοδοτήσεις δεν θέλουμε κυνοτροφεία, σίγουρα δεν επιθυμούμε τα ζώα να είναι έγκλειστα σε ένα κλουβί με ανθρώπους που ενδεχομένως να μην διαθέτουν τις ίδιες ευαισθησίες με εκείνες των εθελοντών. Αυτό που ζητάμε είναι δημόσια κτηνιατρεία, ώστε να μπορούμε να έχομε πρόσβαση όλη ανά πάσα», ενώ στο ίδιο ύφος συμπληρώνει και η πρόεδρος της Ομάδας Σείριος: «Τα κυνοτροφεία θα έπρεπε να φιλοξενούν μόνο ζώα που είναι εξαιρετικά δύσκολο να υιοθετηθούν, δεν γίνεται να κλειστεί ένα κουτάβι και να ζήσει μια ζωή στα κυνοτροφείο».

Ολοκληρώνοντας η κ. Κοκάλη εξηγεί ένα ακόμα “αγκάθι” στις μεγάλες προσπάθειες των φιλοζωικών, υπερτονίζοντας τις δυσκολίες φιλοξενίας: «Οι περισσότεροι εθελοντές μας έχουν υπό την ευθύνη τους μεγάλο αριθμό σκυλιών και γατιών που φροντίζει ο καθένας στην περιοχή του είτε φιλοξενεί, είτε καλύπτει δαπάνες φιλοξενίας καθώς οι υπεύθυνες και μακροπρόθεσμες φιλοξενίες είναι ένα μεγάλο αγκάθι στις προσπάθειες μας. Δεν μπορεί κανένα ζωάκι να προετοιμαστεί για μια σωστή υιοθεσία χωρίς φιλοξενία, μέσα από την οποία θα προσαρμοστεί στις συνθήκες της οικιακής ζωής».

Ωστόσο, η κ. Χουστουλάκη προτείνει συνεργασία με την Αστυνομία, το Λιμεναρχείο και την Πυροσβεστική με όλες τις αρχές μαζί, ώστε να μπορεί να είναι μια ολοκληρωμένη προσπάθεια.

Οι προσπάθειες των φιλοζωικών δράσεων στην Κρήτη είναι πράγματι συγκινητικές, χωρίς χρηματοδοτήσεις και βοήθεια από φορείς καταφέρνουν να συντηρήσουν χώρους αγάπης και φροντίδας για τα ευάλωτα ζώα. Όλοι οι πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια και να ανοίξουν το σπίτι τους, δίνοντας ελπίδα σε άλλα τόσα ζώα